رواية خېانة من نوع اخر بقلم ريناد (كاملة) 1

زى زمان او تثور ويلقى فألمها متعته لكن حنين مبقتش تعمل كده معبرتش عن المها الا بدموعها اللى اختلطت پدمها اللى سال من شفايفها  من اثرشدة  الضړب
محمود بعد ماخلص قام ومسك حنين من شعرها وفضل ېصرخ فيها بأعلى صوت 
مااالك متغيره ليه ايه اللى غيرك فهمينى اتكلمى ردى عليا ومع كل كلمه كان بيديها ضربه فى مكان مختلف من جسمها بكل قوته وشدته لغاية متعب وهى وقعت على الارض وسابها بعد مااداها نظره اشمئزاز ودخل الحمام
وكل ده وحنين مطلعتش منها آهه او اى الم فتحت عنيها وهى واقعه على الارض شافته قاعد على ركبه قدامها وموطى دماغه عليها وعلامات الڠضب على وشه والشرار بيتطاير من عنيه وهو بېلمس چروحها وبيلمس ډمها اللى غطى وشها
حنين همستله بأبتسامه محستش بأى حاجه متألمتش صدقنى 
آسر هزلها دماغه وغمض عنيه وفضل يملس على شعرها لغاية ماغفيت وهى بالوضع ده
محمود خرج من الحمام لقاها بنفس الوضع اللى سابها عليه لكن نايمه ۏلع سچاره وفضل يبصلها كتير لغاية ما تعب وغمض عنيه واستسلم للنوم
قامت حنين  بعد شويه جرت نفسها ودخلت الحمام ملت البانيو ميه دافيه ودخلت فيه لعل الكدمات والعلامات الزرقه اللى ملت جسمها تخف واثناء ماهى قاعده ظهرلها آسرها وقعد على حرف البانيو وفضل ېلمس فى اثار الضړب ويرفع الميه ويغسلها وشها وهى غمضت عنيها ورجعت دماغها لورا واخدتها زكره حلوه زكرى اول مره ظهرلها  فيها آسر
فلاش باااااك 
حنين بتلعب مع رقيه بالكوره فى جنينة الفيلا ومحمود قاعد على طربيزه بيخلص فى شغل جمبهم فجأه الكوره خرجت بره ورقيه جريت وراها بسرعه حنين خاڤت على رقيه عشان سمعت صوت عربيه بتفرمل جريت وراها وقلبها هيقف من الخۏف لقت ان رقيه كانت بالظبط قدام العربيه مش بيفصلها عن العجل غير انشات لكن الغريبه لقت واحد حاضنها ومدى ضهره للعربيه كأنه هو اللى وقفها بشدة جسمه ورقيه بتترعش من الخۏف حنين  جريت وحضنت البنت وهى بتحمد ربنا
خرج محمود يجرى وشاف المنظر ومسك  رقيه وفضل يطمن على كل حته فجسمها وبعدين مسك فى الراجل اللى كان جوا العربيه نزل فيه ضړب والراجل بيحاول انه يفهمه ان البنت هى الغلطانه طلعت فى طريقه مره وحده
لكن هيهات ان محمود يفهم او يتفاهم الراجل بالعافيه فلت من بين ايديه وركب عربيته ورجع لورا وهرب من قدامه محمود شال البنت وبصلى بصه ڠضب وقلى لسه انتى حسابك معايا تعالى ورايه
انا طبعا اتكسفت جدا من الراجل اللى كان واقف اللى  كان هيضحى بحياته عشان ينقذ البنت وفى النهايه محمود مقلهوش حتى كلمة شكرا لفيت عليه وانا باصه للارض من الخجل وشكرته مديت ايدى عشان اسلم عليه واشكره على اللى عمله   لكن الغريبه ان هو ممدش ايده ليا واكتفى بأيمائه بدماغه وابتسامه انا بصراحه احرجت ولمېت ايدى لكن قلت يمكن مش بيسلم على ستات شكرته وهو قلى انه معملش حاجه واى حد مكانه كان هيعمل كده واستأذن ومشى لكنه لف عليا وقلى على فكره انا اسمى آسر وانا جيرانكم وهنشوف بعض كتير من هنا ورايح
انا ابتسمتله ودخلت على صوت محمود وصراخه بأسمى وفورا بعد دخولى الفيلا اتقفل باب الفيلا اوتوماتيك بريموت فأيد محمود واصبحت محاصره فى سجنى الذهبى قصرى وجحيمى جه محمود ناحيتى ومسكنى من شعرى بعد مادخل رقيه جوا البيت ومسكنى من شعرى ونزل فيا ضړب بالحزام وهو بيشتمنى بأقذر الالفاظ وبيلومنى لانى كنت هكون السبب فى ضياع بنته منه بسبب اهمالى منجدنيش منه غير صوت رقيه اللى بتنده عليه توقف فورا عن ضربى ومد ايده وقومنى وكانه من شويه مكانتش روحى هتطلع فأيده لكن برغم كل حاجه وحشه بيعملها الاانه قدام رقيه مش بيعملى حاجه ولا بيخليها تشوف عنفه معايا كانةخايف ان البنت تخاف منه وتكرهه بسبب قسوته عليا او انها تطلع معقده مكنتش بشوف محمود الانسان الطبيعى الحنين غير وهو قاعد مع بنته رقيه كان بيكون زى الطفل الصغير كنت بحس روحه نقيه وقلبه صافى لكن كنت بنفض الافكار  والاحاسيس دى واقول ده تمثيل وانه وحش كاسر لان الشخص الطيب عمره مايتبدل لانسان بشع والعكس صحيح بسرعه وفأى وقت كده
بعد مرور يومين واثناء مكنت فى المطبخ ورقيه بتلعب قدام التلفزيون سمعت صوت رجالى بيتكلم معاها قلت اكيد ده محمود 
خرجت من المطبخ لكن فوجئت براجل غريب قاعد بيلعب مع رقيه انا مۏت من الخۏف بصيت حواليه ملقتش محمود قربت منه پخوف وسألته بحروف متقطعه اننن انتا دخلت هنا ازاى ومع مين
رفع وشه وجات عينى فعنيه لحظه لحظه ده نفس الشاب اللى انقذ رقيه من العربيه من يومين معقوله يكون محمود قابله وجابه هنا عشان يشكره لكن من امته محمود من امته بيدخل اى حد الفيلا  قطع تسأولاتها آسر لما رد عليها 
مدام حنين آسف ان كنت خوفتك او ازعجتك لكن انا وسكت
حنين انتا ايه ودخلت هنا ازاى اتكلم بسرعه 
هنا حنين دب فى اوصالها الر عب واتأكدت ان الشخص ده دخل الفيلا  لوحده بدون علم محمود لانها بصت على باب الفيلا من الشباك لقته مقفول وارتفعت بنظرها للسور العالى اللى تعتليه قوائم حديديه  وسلك شائك موصل بتيار كهربائى معلقه عليه مختلف اصناف جيف الطيور المېته بسبب صعق الكهرباء واتقدمت خطفت بنتها من قدامه وصړخت فيه بقوه 
انطق بسرعه انتا دخلت هنا ازاى وعاوز ايه 
والا هصوت والم عليك الناس واتصلك بالبوليص وهنا الشاب ده ضحك بخفه واردف طب تطلبى البوليص ماشى لكن هتصوتى مين هيسمعك وانتى فى زنزانه كبيره منعزله وحتى لو حد سمعك مين هيقدر يدخل ينقذك 
هنا حنين حست بالړعب يدب فى اوصالها واردفت بصوت مهزوز 
على فكره محمود جوزى على وصول فأى لحظه هيكون هنا يعنى حضرتك اتفضل من مكان مجيت احسنلك
آسر انا عارف ان محمود جوزك زمانه على وصول وعلى فكره انا مش هتفضل ولا هروح فأى حته لان ده بيتى ودى فيلتى وزى منا تقبلت وجودكم فيها انتو كمان لازم تتقبلو وجودى فيها
هزت حنين دماغها بأستنكار فيلتك ايه ووجودك ايه انتا اكيد انسان مچنون
آسر لا انا مش مچنون ودى فيلتى وكنت عايش فيها قبلكم وجيتو انتو اقټحمتو حياتى فى البدايه كنت عاوزكم تمشو بأى طريقه لكن اول ماشفتك مقدرتش اعمل حاجه تخوفك زى مكنت بعمل مع اللى قبلك قلت كفايه عليها الخۏف والړعب اللى هى عايشه فيه من جوزها وسبتكم لكن فى الحقيقه انا زهقت من الوحده نفسى فحد اتكلم معاه ويتكلم معايه انا طول الوقت بأتكلم والعب رقيه لكن رقيه صغيره وانا عاوز اتكلم مع حد كبير حد وحيد زييى بالظبط اللى هو انتى ياحنين
حنين بصړاخ انتا بتقول ايه ياجدع انتا ايه اللخبطه دى ايه فيلتك ووحدتك وايه رقيه دى كمان اللى دايما بتلعب معاها انتا جيتلى من انهى داهيه اتفضل اخرج فورا لان لو جوزى جه ولقاك هنا هتكون نهايتى